دانشافزایی دربارۀ مرگ بهویژه برای هر فرد فعّال در حوزۀ علوم انسانی ضرورت دارد؛ متخصصانِ روانشناسی، روانپزشکی، روانپرستاری، مشاوره، مددکاری، مامایی، پرستاری، پزشکی، پیراپزشکی، جامعهشناسی، علوم تربیتی، الهیات، فلسفه و سایرین از خواندن این کتاب سود خواهند برد. مخاطبان ارجمند باید بهخاطر داشته باشند که هدف علم روانشناسی و هنر رواندرمانی از پرداختن به مرگ، دستیابی به نیروی احیاگر آن است؛ مراجعان در طی فرایند آگاه شدن از این واقعیت که با وقوع مرگ فرصت عمل و تغییر به پایان خواهد رسید، می‌توانند از فرصت‌هایی که فضای درمان در اختیارشان قرار می‌دهد نهایت بهره را ببرند. مرگ و مردن، اجتنابناپذیر، جهانشمول، برگشتناپذیر، قطعی و مطلق است. کتاب حاضر با مطرح کردن فلسفۀ وجودی و بررسی آراء فیلسوفانی که دیدگاههای وجودی بر نظریۀ آنها بنا شده است، در ژرفای مبحث مرگ گام می‌نهد. سپس مسائل اساسی وجود بشر را در راستای پرداختن به مرگ و مردن مطرح کرده و آنها را از جنبۀ درمانی بررسی می‌نماید. در ادامه، با تأکید بر منحصربهفرد بودن تجارب هر فرد در رویارویی با مرگ خویش، افکار، احساسها و اوهامِ افرادی را نقل می‌کند که در رویارویی با مرگِ خود آنها را تجربه نموده‌اند. جذابیت و تأثیرگذاری عمدۀ این اثر در بازگویی سرگذشت واقعی افراد گوناگون با جایگاه و نقش‌های مختلف است؛ چراکه برخی از آنها درمانگرانی هستند که در حین درمانگری و در اثر ابتلا به یک بیماری تهدید‌کنندۀ حیات، نقش بیمار را پیدا کردهاند، و یا والدینی هستند که همزمان با ارائۀ خدمت به والدین داغدیده، فرزندشان را از دست دادهاند، و یا سرپرستان درمانی هستند که با فقدان سرپرست درمانِ خود مواجه گشتهاند.
