آنان که با فرهنگ اسلامی- و بلکه دیگر فرهنگ ها در سده های میانه- آشنایند قدر این کتاب را، که از معدود کتاب ها درباره ی کار و بار معماری است، نیک می دانند. این رساله را جعفر افندی، از معماران اوایل سده ی یازدهم هجری، در مناقب یکی از معماران برجسته ی آناتولی دوره ی عثمانیان، محمد بن عبدالمعین، نوشته است. نویسنده علاوه بر شرح احوال و منقبت های او، به تناسب مقال به مطالب دیگری می پردازد که به نحوی به شغل صاحب تذکره و علایق او مربوط است.