طراحی معماری مجتمع های مسکونی جزء مهم ترین بخش های طراحی معماری به شمار می رود.
تبدیل خانه های گذشته به آپارتمان های امروزی، موجب تحول ویژگی های کالبدی، عملکردی و فضایی معماری مسکن و محیط های مسکونی شده است.
فضاهای باز خصوصی و فضاهای مشاع به عنوان فضاهای مابین بیرون و درون در واحد های مسکونی، هم از نظر برقراری روابط اجتماعی در مقیاس همسایگی و هم از نظر ساختار و سیمای شهر و تامین پیوستگی بافت های مسکونی، در سلسله مراتب ارتباط فضاهای مسکونی و محیط دگرگونی اساسی ایجاد کرده است. تولید انبوه مسکن آپارتمانی و استفاده از الگوهای طراحی وارداتی نیز به ابهام تعریف ارتباط بیرون و درون واحدهای مسکونی افزوده است. هرچند که در نوشته های پژوهشگران غربی نیز ابهام در ارتباط منطقی بیرون و درون در طراحی و استفاده از مسکن آپارتمانی مطرح بوده است.
وقتی که مکان ها و محیط ها نسبت به یکدیگر در تعامل باشند، مفهوم درون و بیرون شکل می گیرد. هدف کلی این کتاب در این است که طراح بتواند "درون و بیرون" فضای معماری "سکونت" را به درستی درک کند، اجزاء آن را بشناسد و بتواند بهترین گزینه را در خلق فضا انتخاب کند. بشناسد که برای یک زیست مناسب در درون فضای سکونت به چه چیزهایی باید توجه کافی بشود و از طرفی این درون به ارتباط مناسب و خردمندانه با بیرون خود برسد، به گونه ای که ارزش دهی به ساختار درونی و بیرونی همگون، متعادل و پایدار باشد. فضای داخلی خانه ما همان پیکره درونی اجتماعی ماست، هر دوی این فضا، عملکرد مخصوص به خود را دارند ولی از هم جدا عمل نمی کنند.
سرفصل ها
عناصر تشکیل دهنده ی فضا
ترکیب بندی در معماری
کانسپت و معماری
تاثیر اقلیم در شکل گیری فضاهای معماری
راهبردهای کاربردی در طراحی خانه های مسکونی
نور و رنگ در طراحی معماری
طبقه بندی سبک های معماری معاصر
شناخت و عملکرد مصالح ساختمانی
