استفاده ی نادرست از سرزمین همراه با مدیریت ناکارآمد و شیوه های نادرست بهره برداری و نگرش منفعت طلبانه یک سویه به طبیعت، زمینه ی کاهش منابع و استفاده ی غیر منطقی انسان از سرزمین را فراهم می کند؛ لذا نیاز به ارزیابی اراضی است که برای تعیین کاربری مناسب زمین به کار می رود. امتیاز ویژه ی آن این است که بین ارزیابی کیفی که براساس داوری کارشناس است و ارزیابی کمی، که بر مبنای مراحل از پیش تعیین شده(مدل) می باشد، قرا می گیرد. در برنامه های توسعه ی اراضی، ارزیابی باید به عنوان حلقه ی حیاتی بین مطالعات شناخت منابع و تصمیم گیری های توسعه به کار رود.