آنچه منجر به ناتوانی شهرهای بزرگ در حل معضلات و مشکلات خود و ناتوانی آن در بازسازی و احیای توانمندی های لازم بود، دیری بود از دست رفته یا لااقل رو به فرسایش رفته بود. به همین دلیل، وقتی صحبت از محله گرایی می شود، به معنای بازگشت تاریخی به محلات سنتی و کارکرد های سنتی آن نیست، بلکه مراد بازسازی نوعی محله گرایی است که با الهام از آن محله گرایی سنتی و کارکردهای سنتی مثبت آن، می تواند شهرهای بزرگ را بازسازی و توانمند سازی کند و یکی از ستون های استوار توسعه پایدار شهر های را احیا کند.