به معماری شهرسازی نه می توان همچون دو پدیده ی مجزا نگریست و نه می توان آنها را از تاثیرات خارجی جدا به حساب آورد؛ این دو در پی گرایش های اجتماعی، فنی و هنری زمان خود شکل می گیرند. این موضوع به ویژه در قرن بیستم که دوره ای است از تغییرات روز افزون سریع و غالبا انفجاری، حقیقت دارد.