کیفیت زندگی شهری در حالی که مفهومی جند بعدی و بینا رشته ای است، به طور هم زمان دارای ابعاد عینی  و ذهنی نیز هست؛ از این رو، برنامه ریزان و سیاست گذاران، شهری باید در عین اینکه به شاخص های  کالبدی و کمی کیفیت  زندگی توجه کنند، به رضایت مندی، آرزوها و ذهنیت شهروندان نسبت به آن شاخص های کمی نیز توجه داشته باشند.