معساران، شوخی با معماران نیست! معرفی آنها از مسیری خلاقانه است.

ویژگی های منحصر به فرد هنری-کاربردی معماری و در شکل کلی تر، هنرهای تجسمی، تعمیم و انطباق محض دانسته های بشری حاصل از علوم دیگر را به آنها در موارد بسیاری غیر ممکن می سازد. آنچه امروز یافته ام، به یاد می آورم که سال ها پیش- در دانشگاه و درس روش تحقیق- گم کرده بودم؛ و آن روش تحقیق در معماری بود. نسخه ای که آن زمان براساس روش تحقیق علوم انسانی پیچیده شد، بر دردمان افاقه ای نداشت.