این کتاب از این جهت در خور تعمق و تامل است که نه به فلسفه ی شهر وارد شده است، و نه در وادی خیال و آرزو، کتاب مشخصا عمل شهرسازی و آنچه برای این واقعه لازم بوده است-اعم از علت ها و معلول ها، قانون ها، بخشنامه ها، و دستوالعمل ها- را در چهار چوب بررسی خود قرار داده است و اهمیت آن نیز در آنست که کسی این دو موضوع را به نقد کشانیده است که خود یکی از کسانی بوده است که در بسیاری موارد شهرساز حادثه ها، و واقعه های شهرسازی اجرایی بوده است. این نقدی از درون واقعه است، نقدی که اگر به راستی دریافت شود می تواند چاره های بسیاری را برای مسایل شهری باز کند؛ قوانین را به بازنگری فرا خواند و دستوالعمل ها و بخشنامه ها را به واقع گرایی بکشاند.
