در این کتاب بررسی میکند که روانشناسی علم، پژوهش‌های روانشناختی را برای مطالعۀ رفتار علمی به کار می‌گیرد. 
به عبارت دیگر، این گرایش، مطالعۀ تجربیِ تأثیراتِ تحولی، زیست-عصب‌شناختی، شناختی، شخصیتی، اجتماعی، بالینی و تربیتی افرادی است که در علم نقش دارند و به حل مسائل علمی می‌پردازند. استدلال اساسی روانشناسی علم این است که به درک و فهم کامل علم و رفتارِ علمی از نوزادانی که سعی در کشف جهان خود دارند تا نوابغ بزرگ علمی دست یابد. به طور خلاصه، اگر روانشناسی، مطالعۀ علمی تفکر و رفتار انسان است، روانشناسی علم، مطالعۀ علمی تفکر و رفتار علمی است.
