کتاب دایره المعارف مصور مد: تاریخ پوشاک و سبک پوشش
مد هم مثل هنر، موسیقی و ادبیات تاریخچه ای غنی دارد. گرچه ما اغلب مد را مترادف نوگرایی کمابیش بی رحمانه می پنداریم، دنیای مد گفت و گویی پیوسته با گذشته ی خود هم دارد: همان طور که پیکاسو آثار گویا را محترمانه وامی کاوید، بالنسیاگا هم شکل و شمایل لباس های آیین های دینی سده های میانه را مطالعه می کرد؛ به همان شیوه که پژكفيف آثار هایدن را بازآفرید، میک خگرهم بو برامل را از نو به میدان آورد.
هرچند تاریخ نگاران مد می گویند که مد با پیدایش جامه های دوخته پا گرفت و منتقدان، در جواب، می گویند که فقط تعداد اندکی از ثروتمندان می توانستند واقعا جزو نظام مد باشند، برای بیشتر ما مد پاسخی است به میل اساسی و شاید فطري ما به آراستن و زیبا کردن بدن، چهره و موی خود. حتی پیکره های پیشا تاريخي معروف به پیکره های ونوس، یادگارهای باقیمانده از انسان های نخستین، هم لباس هایی دامن هایی ریسمانی به تن دارند که نه بدن را می پوشانند و نه از آن محافظت می کنند، بلکه کارکرد زینتی دارند. ما می بینیم و دیده می شویم؛ ما حریصانه تصاویر هیبت انسانی را می بینیم، در خود بازنمایی هایمان به این تصاویر جان تازه می دهیم یا آنها را پس می زنیم، و خودمان هم موضوع تصویرسازی های بعدی می شویم. شخصیت ها مردان و زنان خوش پوش، از اعضای خاندان های سلطنتی گرفته تا ستاره های اراک، طراحان لباس، ستاره های سینما و مانکن هایی که بهترین نمودهای «شکل و شمایل» هر دوره ی زمانی اند هم از منابع این بازنمایی ها هستند. «در خیابان»، ستون هفتگی بیل کانینگ عکاس در روزنامه ی نیویورک تایمز، پیچیدگی و غنای همین بازتابهای بصري درهم را به نمایش می گذارد.
فهرست مطالب :
- فصل اول : پیشا تاریخ تا 600 م، جهان باستانی
- فصل دوم : 600 تا 1449 م، عشق و سوداگری در سده های میانه
- فصل سوم : 1450 تا 1624 م، شکوه نوزایی
- فصل چهارم : 1625 تا 1789 م، باروک و روکوکو
- فصل پنجم : 1790 تا 1900 م، از انقلاب تا سبک سری
- فصل ششم : 1901 تا 1928 م، دوران زیبا و عصر جاز
- فصل هفتم : 1929 تا 1946 م، از افسونگری تا صرفه جویی
- فصل نهم : 1947 تا 1963 م، از دهه ی شصت تا گلم راک
- فصل دهم : 1980 م به بعد، عصر طراحان
- پیوست
