قسمتی از متن کتاب:
افلاطون نوشته است: «فضیلت‌ها را با تمرین به دست می‌آوریم.» نمی‌توانیم «درست مانند بیمارانی که بادقت به دکترشان گوش می‌کنند ولی هیچ‌یک از کارهایی که به آن‌ها گفته است را انجام نمی‌دهند، به نظریه پناه ببریم». فلسفه کارآموزی است؛ مجموعه‌ای از تمرین‌های روزانه‌ی روانی و جسمی است که با انجام‌دادن آسان‌تر می‌شود. فیلسوفانِ یونانی اغلب به‌عنوان استعاره از ورزشِ ژیمناستیک استفاده می‌کردند: درست همان‌طور که عضلات‌مان را با تکرارِ تمرینات قوی می‌کنیم، «عضلات اخلاقی»مان را با تکرار تمرینات خاصی قوی می‌کنیم. بعد از کارآموزیِ کافی به‌صورت طبیعی احساسی درست را در موقعیتی درست تجربه می‌کنیم و کارِ درست را انجام می‌دهیم؛ فلسفه‌مان به «عادت» تبدیل می‌شود و به چیزی دست می‌یابیم که رواقیون آن‌را «جریان خوب زندگی» می‌نامند.
